The Pearl of Africa

Na een nacht met weinig slaap stonden mijn ouders rond 9 uur op de stoep om me naar Schiphol te brengen. De rest (Claire, Ramona, Laura en Iris) stonden mij al op te wachten bij de incheckbalie. Het inchecken verliep allemaal vrij soepel en we werden allemaal bij elkaar gezet in het vliegtuig. Daarna volgde het afscheid van familie en vrienden. Ik vond het fijn dat mijn ouders mee waren gekomen, maar wilde het liefste toen al in Oeganda zijn!

Twee uurtjes later zaten we in het vliegtuig, wat een stuk luxueuzer bleek dan we hadden verwacht. Een eigen tv met een heleboel films, series en documentaires. Na een film te hebben gekeken kwamen we al aan in Istanbul. Doordat we met wat vertraging vertrokken vanuit Amsterdam, hoefden we hier maar een half uurtje te wachten. Dit vliegtuig was iets kleiner, maar net zo luxueus. Ook zaten we hier bij de nooduitgang, dus hadden we heel veel beenruimte. Deze vlucht duurde wat langer, met een korte tussenstop in Rwanda. Rond 2 uur landden we in Entebbe. Na een tijdje op het vliegtuig te hebben gewacht bij de douane, en geld te hebben gewisseld, werden we buiten opgewacht door een chauffeur van Eye4Africa. Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we rond 4 uur aan bij het ICU Guest House, waar we drie dagen zouden verblijven alvorens naar ons eigen Guest House te vertrekken.

Het ICU Guest House, eigenlijk meer een hostel, bleek een hele leuke plek te zijn met veel studenten die ook stage liepen in Kampala. Er hing een relaxte sfeer, vooral op het mooie dakterras. Zaterdag hebben we de buurt een beetje verkend en gegeten in het Guest House. Daarna ben ik op tijd gaan slapen omdat ik nog wel wat slaap tekort had na de vorige nacht. Zondag was ook nog een redelijke chill dag. ’s Middags zijn we naar de Crafts Market gegaan in de stad. Dit was een kleine markt waar Oegandese mensen spulletjes verkochten als kleding, beeldjes, tassen, schoenen etc. Hier hebben we een tijdje rondgelopen en heb ik een shirt van het Oegandese voetbalelftal gekocht. Daarna hebben we daar vlakbij een drankje gedaan en zijn we weer terug naar het ICU gegaan. ’s Avonds hebben we rustig een filmpje gekeken met z’n allen.

Maandag kregen we een city tour door Kampala. Wij hadden Deo als gids, een man van 21 die in Kampala woont. Hij heeft ons heel erg veel laten zien van de stad. Langs een mooi meer naar het paleis van de koning, langs de krottenwijken naar het centrum, via het taxi park naar het grote winkelcentrum Garden City en langs allemaal kleine en grote marktjes weer terug naar het taxi park om een taxi naar het ICU te nemen. Van deze city tour heb ik een heleboel foto’s bijgevoegd. Die avond hebben we ook nog relaxt doorgebracht met een film erbij.

Dinsdagochtend werden Ramona, Iris en ik opgehaald door Adams en zijn zoontje Ethan. Adams is, samen met zijn vrouw Elitia, de oprichter van Another Life International. Het Guest House waar wij gingen verblijven, is in principe gewoon hun huis waar ze met zijn drieën wonen. Het huis is meer een villa te noemen. Het ligt in een van de mooiste buitenwijken van Kampala, vlakbij het Victoriameer. Adams en Elitia hebben ons enorm warm ontvangen in hun huis. We mogen doen en laten wat we willen, ze verzorgen zelfs het eten voor ons. Het is eigenlijk een beetje apart om deze luxe te ervaren in zo’n arm land.

Woensdag en donderdag hebben Ramona en ik een aantal administratieve taken overgenomen van Elitia, en hebben we wat ideeën gedeeld over het project. Elitia en Adams zijn heel erg geïnteresseerd naar onze ideeën en inbreng, wat ik heel erg fijn vind. Vanaf maandag gaan we daadwerkelijk naar Luwero, het dorpje vlak boven Kampala, om het project van dichtbij te bekijken. Samen met Adams, Elitia en Ethan zullen we dan van maandag tot woensdag daar verblijven. Die dagen zullen we wat meer het echte Afrika gaan meemaken, slapend in een hutje op het platteland.

Ik heb daar ongelofelijk veel zin in! Tot nu toe zijn sommige dingen al onwerkelijk voor mij om mee te maken. De stad is prachtig, maar je ziet ook duidelijk dat het een ontwikkelingsland is. Maar omdat we nog weinig werk gedaan hebben tot nu toe lijkt het soms nog een beetje op vakantie. Op zich is dat wel een lekker gevoel, maar ik ben er ook klaar voor om aan de slag te gaan!

Vandaag hebben we de eerste intervisie bijeenkomst van Eye4Africa en zaterdag mijn eerste meeting met mijn coach, Mijke. We hebben wat problemen met de WiFi in het huis, dus daarom duurde het wat langer voordat dit bericht online stond. Als het goed is, is dat vanaf morgen wel gemaakt, dus zal ik proberen vaker een bericht te plaatsen!

Grtzz Daan